Vahiy Gibi...

Bir vahiy gibi inmeliydi aslında yüreğime içimdeki senin gözleri...

Gece vakti, rüyada yakalamalıydı aciz bedenimi...

Biraz korkutmalıydı en başta

Ama uyandığında o kadar aşina kalmalıydı

Öylesine sürmeliydi ki etkisi;

Yüzyıllar sonra bile söylense adın

Benim ruhum titremeliydi...

Ne Olurdu Sanki??

Sen hep uykulardaki masumluğunla kalsaydın
Bense hep seni izleseydim...


Beni bir yorgan misali hep üstünde taşısaydın
Uyanmaksızın içini dökseydin bana / mesela
Çaresizliğine adımı yazsaydın usulca



Bakışlarındaki durgunluğunun göz kapaklarına yansıması
Rüyalarında gördüğün o dehşet kaldırımlar
Uyurken ki masumluğunu bıraksaydın…

"Keşke hep uyuduğun gibi masum kal(bak)saydın..."

Yaslasaydın kendini sakince omzuma
İlk defa benden emin olsaydın ya da
Kaçılnılmaz derinliğinde bağrıma sokulup
Ellerinden sımsıkı bir bağ koparsaydın aramıza
 -Beni benimle bıraksaydın biraz da-

Ve sen hep masum
Hep uyuyor kalsaydın aslında…

...Ve ben seni bıraksaydım da
                                                                       
                                    sen hiç uyanmasaydın bana...

 ....Ve sen beni bıraksaydın da
                       
                                       ben bu kadar tutulmasaydım sana...

(Ne olurdu sanki???)